مواد اولیه تولید ظروف گیاهی
عمدتاً شامل نشاسته، سلولز، پلی لاکتیک اسید (PLA) و سایر بیوپلاستیکها هستند.
نشاسته معمولاً از منابعی مانند ذرت، سیبزمینی یا گندم استخراج میشود و به عنوان پایهای برای تولید ظروف گیاهی مورد استفاده قرار میگیرد.
سلولز نیز از الیاف گیاهی به دست میآید و به افزایش استحکام ظروف کمک میکند.
پلی لاکتیک اسید، که از تخمیر نشاسته به دست میآید، به دلیل خواص زیستتخریبپذیری و سازگاری با محیط زیست، در تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی کاربرد دارد.
این مواد اولیه به تولید ظروفی سازگار با محیط زیست و ایمن برای استفاده در صنایع غذایی کمک میکنند.
مزایای ظروف گیاهی نسبت به ظروف پلاستیکی چیست؟
ظروف گیاهی مزایای متعددی نسبت به ظروف پلاستیکی دارند، از جمله:
1. **زیستتخریبپذیری**: ظروف گیاهی معمولاً قابل تجزیه در محیط زیست هستند و به کاهش آلودگی کمک میکنند.
2. **سازگاری با محیط زیست**: تولید ظروف گیاهی معمولاً از منابع تجدیدپذیر صورت میگیرد و تأثیر کمتری بر منابع طبیعی دارد.
3. **عدم وجود مواد شیمیایی مضر**: برخلاف برخی ظروف پلاستیکی، ظروف گیاهی فاقد مواد شیمیایی خطرناک مانند BPA هستند.
4. **بهداشت و ایمنی**: ظروف گیاهی معمولاً ایمنتر برای استفاده با مواد غذایی داغ هستند و خطر آزاد شدن مواد سمی را کاهش میدهند.
5. **نوآوری در طراحی**: با پیشرفت فناوری، ظروف گیاهی امکان طراحیهای متنوع و جذابتری را فراهم میکنند.
6. **پذیرش عمومی**: به دلیل افزایش آگاهیهای زیستمحیطی، مصرفکنندگان بیشتر تمایل به استفاده از ظروف گیاهی دارند.
نحوه تولید ظروف گیاهی:
برای تولید ظروف گیاهی، مراحل اولیه شامل تولید خمیر کاغذ است که از چوب یا مواد بازیافتی به دست میآید.
ابتدا، چوب از طریق ماشینهای مخصوص به خمیر تبدیل میشود، که این فرآیند شامل شکستن پیوندهای الیاف چوبی است.
در مورد مواد بازیافتی، این پیوندها نیز باید شکسته شوند و برای این کار از ترکیبی از آب گرم و مواد شیمیایی استفاده میشود.
پس از خرد شدن، خاک اره به دست میآید که باید اتصالات آن شکسته شود.
خمیر کاغذ حاصل در مخزن نگهداری میشود و میتوان آن را به اشکال مختلف تبدیل کرد.
معمولاً این خمیر بارها فیلتر میشود تا آلایندهها از آن جدا شوند و در برخی موارد برای سفید کردن آن از مواد شیمیایی خاص استفاده میشود.
پس از تهیه خمیر کاغذ، مراحل تولید ظروف گیاهی به صورت زیر ادامه مییابد:
1. **فرآیند شکلدهی**: خمیر کاغذ به ماشینهای مخصوص منتقل میشود، جایی که به شکل قالبهای مورد نظر برای ظروف تبدیل میشود.
2. **خشککردن**: پس از شکلدهی، ظروف باید خشک شوند. این مرحله میتواند از طریق حرارت یا هوای گرم انجام شود تا رطوبت اضافی از بین برود و ظروف استحکام لازم را پیدا کنند.
3. **پرداخت و اصلاح**: در این مرحله، ظروف ممکن است نیاز به پرداخت و اصلاح داشته باشند. این شامل برشهای اضافی، صاف کردن لبهها و ایجاد جزئیات ظاهری است.
4. **پوششدهی**: ممکن است ظروف با پوششهای طبیعی یا بیوپلاستیکها محافظت شوند تا از نفوذ رطوبت و چربی جلوگیری شود و دوام آنها افزایش یابد.
5. **بستهبندی**: در نهایت، ظروف آماده برای بستهبندی و ارسال به بازار هستند. بستهبندی معمولاً از مواد قابل بازیافت و سازگار با محیط زیست انتخاب میشود.
این مراحل به تولید ظروفی با کیفیت و دوستدار محیط زیست منجر میشوند.